Rodzina bukszpanowate

R: Buxaceae – bukszpanowate

Buxus sempervirens – bukszpan wiecznie zielony


występowanie: Obszar Morza Śródziemnego, 6-8m wys. B.gęsty krzew.
LIŚCIE: drobne, jajowate, całobrzegie, na czubku mają wcięcie, ciemnozielone, błyszczące, ułożone naprzeciwlegle
PĄKI: w kątach i na końcah wierzchołku
KWITNIE na żółto IV, bardzo mocno pyli
OWOCE: 1cm śr. Trzy rogowate wyrostki. Po dojrzeniu aktywnie wyrzucają nasiona. Ma charakterystyczny zapach, twarde drewno. Bardzo dobrze znosi cięcie, ok. na żywopłoty(gł. Obwódkowe)
Wymagania środowiskowe jak u cisa.


Buxus sempervirens ‘Suffruticosa’
odm. Karłowata do 60-8¬0 cm wys. Mocno mrozoodporna, słabo rosnąca.
Liście minimalnie mniejsze niż gat.
Najlepszy z bukszpanów na żywopłoty obwódkowe.

Buxus sempervirens ’Angustifolia’
przyrosty roczne 30-40cm, pędy lekko przywiszające,
ok na wyższe żywopłoty
LIŚCIE wąskie długie bez wcięcia na wierzchołku

Buxus sempervirens 'Aureomarginata’
najbardziej wrażliwa na mrozy


Pachysandra terminalis – runianka japońska

występowanie: Japonia, do 20 cm wys.krzewinka z podziemnymi rozłogami(wszystkie części nagie)
PĘDY: nie drewniejące, elastyczne, zielone, zdolne do zakorzeniania się
LIŚCIE: skupione w rozetkach, skrętoległe, gruno ząbkowane w górnej części
KWIATY: zredukowana korona, kwitna pojedynczo na biało-nitki pręcików są białe, góra trochę ciemniejsza.
OWOCE: sporadycznie, białawe.
Typowa roślina okrywowa, lubi cień

Pachysandra terminali ‘Variegata’
Obwódki liścia kredowo-białe.
Nie nadaje się do zapełnienia dużych powierzchni